Werken in de zorg als moeder zijnde

Het werken in de zorg heeft leuke kanten en minder leuke kanten, bovenal is het ook soms erg lastig te combineren met een jong gezin. Vanaf dat ik jong was wist ik het al, ik ga werk doen waarmee ik andere mensen kan helpen. In de kleuterklas zeiden ze al : “Dominique die zorgt graag”, dit beaamde alle leraren in de groepen die volgde.

Eindelijk was daar de tijd dat ik mocht stage lopen en zelf kon ontdekken wat ik nou echt leuk vond, natuurlijk was niet alleen de zorg een kant wat mij trok. Van kleding winkel tot verzorgingstehuizen en van scholen tot een kroeg, ik heb in mijn stage periodes zoveel mogelijk uitgeprobeerd. Ook mijn bijbaantjes verschillende gigantisch, van mijn eerste bijbaantje bij de mc donalds tot mijn laatste in het verzorgingstehuis met dementerende ouderen. Eerlijk is eerlijk de horeca vind ik ook nog steeds heel leuk, maar ik wou mensen meer helpen en niet door alleen eten en drinken te brengen.

Ondertussen heb ik mijn middelbare school diploma in de zorg behaald en ging ik door voor mijn diploma Helpende zorg niveau 2, momenteel ben ik bezig met mijn opleiding Medewerker Maatschappelijk zorg niveau 3. Via mijn huidige opleiding kwam ik weer bij een nieuwe stageplek, een plek waar 23 mensen wonen met een verstandelijke beperking. Nooit had ik verwacht dit ik in dit werk mijn plezier zou vinden, echter mag ik met trots vertellen dat ik hier nu zelfs werk. Van stage tot mij vaste werkplek, daarbij komt ook nog dat ik via deze geweldige instelling mijn volgende opleiding ga doen.

Natuurlijk is het werk in de zorg niet altijd even leuk, je ontwikkeld toch een band met de mensen. Soms moeten mensen wegens omstandigheden verhuizen, maar nog vervelender worden de mensen natuurlijk ook ouder en komen ze te overlijden. Daarbij is het wel onwijs mooi dat ik deel heb mogen uitmaken van hun leven en voor hun heb mogen zorgen.
Het mooie van dit werk vind ik de dankbaarheid die je ervoor terug krijgt, zowel van de mensen zelf als hun verwanten ( familie, vrijwilligers ect. ). Natuurlijk vind ik het ook mooi dat ik wat voor deze mensen kan betekenen, dat ik me kan nuttig maken voor deze samenwerking.
Het lastigste van dit werk vind ik dan toch wel de onregelmatige diensten, soms is Robbie eindelijk een weekend vrij en moet ik het hele weekend werken.

Op ons werk heb je 3 soorten diensten, een dagdienst ( van 07:00 tot 15:00 / 07:30 tot 15:30 ) een avond dienst ( 14:30 tot 22:30 ) en een slaapdienst ( 14:30 tot volgende dag 09:30 ). Op het begin had ik vooral moeite met de slaapdiensten, want dan zag ik Boyd dus 1,5 dag niet. Ook vond ik het lastig omdat Robbie diep slaapt en me dan toch afvroeg of die wel wakker word als Boyd zou huilen, boven Boyd zijn bedje hangt een camera dus soms spiek ik dan even tijdens mijn slaapdienst.

Het combineren was op het begin erg lastig, veel puzzelen met oppas en de kinderopvang. Gelukkig hebben we er nu een goed regelmaat in en moeten we soms alleen even een dagje wisselen. In de weekenden als we beide werken moeten we altijd even kijken hoe we het doen, maar gelukkig staan onze families en onze vrienden altijd voor ons klaar.
Al met al is het allemaal best goed te combineren, als je dit zelf ook maar wilt. Ik zie in de zorg ook echt wel mijn toekomst liggen, hopelijk mag ik dit werk dan ook tot mijn pensioen uitvoeren.