Buisjes

Het leed dat oorontsteking heet, het bleef helaas terug komen. Boyd is nu 1,5 jaar en heeft al zo ongeveer 10 keer een oorontsteking gehad, als dit niet al meer is. Zo zaten wij bijvoorbeeld met kerst in het ziekenhuis omdat Boyd helemaal op was van de pijn, daarbij bleef die gigantisch spugen niks bleef nog binnen.

In februari was ik het helemaal zat en heb ik opnieuw een afspraak gemaakt bij de huisarts, helaas had onze eigen huisarts geen plaats meer dus werden we geplaatst bij een andere huisarts in hetzelfde pand. Hij zag direct dat Boyd inderdaad weer een flinke dubbele oor ontsteking had, eigenlijk wou de huisarts hiervoor opnieuw een kuur geven. Samen met de vervangende arts in gesprek gegaan en aangegeven dat ik weer alleen een kuur niet zo zag zitten, hij kon zich hier goed in vinden omdat Boyd er echt wel heel vaak mee rond liep. Ik mocht contact opnemen met de KNO afdeling in het ziekenhuis, helemaal met een goed gevoel liep ik naar huis.

Eenmaal thuis heb ik natuurlijk direct de KNO afdeling gebeld voor een intake gesprek, bij dit intake gesprek kregen we te horen wat er precies zou gaan gebeuren. We kregen folders mee om thuis nog even op ons gemak alles te kunnen lezen, thuis nog het een en ander erover besproken samen het we konden niet wachten tot die geholpen werd.  

Woensdag 3 april 2019 was het dan eindelijk zover, Boyd kreeg deze dag zijn buisjes. Ondanks Boyd onwijs vrolijk was en het natuurlijk nog niet begreep waren wij wel een beetje zenuwachtig, toen we aankwamen was het ontzettend druk met allemaal papa’s, mama’s en hun kindjes. Er waren 2 grote zalen met 6 bedden en 1 kleine zaal met 2 bedden, in eerste instantie werden we verwezen naar een grote zaal, echter was er geen bedje met Boyd zijn naam erop. Op de gang stond de zuster en haar gevraagd hoe dit kwam, ik zelf was een beetje bang dat ze hem niet op de lijst hadden staan. Maar we hadden onwijs geluk, Boyd was op de kleine zaal omdat die als eerste zou worden geholpen.

Eenmaal op de kamer geïnstalleerd kwam er een zuster, zij kwam eigenlijk voor Boyd om uit te leggen hoe die onder narcose zou gaan maar voor de uitleg is Boyd echt nog te jong daarom werd ons dit verteld en kreeg hij nog een zetpil voor de eventueel komende pijn. We moesten nog 20 minuten wachten voor dat Boyd mee mocht, in de tussen tijd was hij zo vrolijk en bleef heerlijk lachen tijden het spelen. De zuster kwam Boyd ophalen en vroeg wie mee ging, papa of mama ? We hadden thuis al besproken dat Robbie ( papa ) mee zou gaan omdat ik ( mama ) het geen prettig idee vond om Boyd de narcose in te zien gaan. Robbie mocht zijn telefoon mee nemen om mij op de hoogte te houden, na nog geen 15 minuten kreeg ik een berichtje dat Boyd al klaar was en op de uitslaap zaal lag dit kon ongeveer 30 minuten duren.

De 30 minuten dat Boyd op de uitslaap zaal lag duurde voor mij eeuwig, heb wat heen en weer gelopen op de gang en super lieve berichtjes beantwoord van vriendinnen en lieve instagram volgers. De zuster kwam me ophalen om Boyd en Robbie op te halen ( Robbie mocht er de hele tijd bij blijven ), Boyd werd ondertussen langzaam wakker maar viel zelfs zittend weer in slaap. Er werd direct gevraagd wat Boyd wou drinken, omdat Boyd niet alles lekker vind hadden we ons hier al op voorbereid en zelf zijn flesje met appelsap al meegenomen. Ook hadden wij koekjes mee genomen, drinken en eten ging vrijwel direct prima en hierdoor mochten wij heel snel weer naar huis.

Eenmaal thuis waren we allemaal moe, Boyd in bed gelegd en die sliep in nog geen 5 minuten. Zelf wouden we ook eventjes gaan liggen, tot de bel ging. Boyd zijn lieve vriendje had een hele mooie woezel en pip ballon gestuurd met een mooie kaart. Zelf zijn we ook eventjes in slaap gevallen, na 3 uur werd Boyd vrolijk maar wel wat hangerig wakker.

De afgelopen week hebben wij bij Boyd enorme vooruit gang gezien, hij is een stuk vrolijker en probeert ook echt stappen te zetten. Dit alles konden wij volgens het consultatie bureau al verwachten, maar wij hadden zoiets is zien dan geloven.

Hopelijk is Boyd nu van zijn oorontstekingen af en blijft hij onze lieve vrolijke dreumes.

ps. krijgt jou kleintje binnenkort ook buisjes ? je kan met een gerust hart je kind mee nemen voor deze ingreep, we hebben van de arts die de buisjes plaatst vernomen dat ze ongeveer 18 kindjes per dag helpen en per kindje maximaal 10 minuten nodig hebben. Je begrijpt dus wel dat het voor hun een dagelijks werkje is en ze dit bijna met de ogen dicht zouden kunnen doen.

Donderdag 11 april '19